چند هفته پیش، یعنی چند روز قبل از اینکه دونالد ترامپ اعلام کند که حاکمیت رژیم صهیونیستی بر بلندی های جولان را به رسمیت می شناسد، بنیامین نتانیاهو اعلام کرده بود که ترامپ به بزرگترین متحد و دوست رژیم صهیونیستی تبدیل شده و اسراییل باید از این فرصت استفاده کند. به نظر می رسد این روزها بیشتر از هر زمان دیگری رژیم صهیونیستی مشغول بهره برداری بی حد  حصر از رابطه صمیمانه ترامپ و نتانیاهو است چرا که مسئولان این رژیم برای نامزد های دموکرات و جمهوری خواه انتخابات سال ۲۰۲۰ خط و نشان کشیده اند که نباید در شعارهای انتخاباتی خود مطرح کنند که بر خلاف رویه کنونی دولت ترامپ، باز هم به توافق هسته ای با ایران باز می گردند.

وطن امروز پیش از این در گزارشی عنوان کرده بود که برنامه برخی دموکرات ها برای بازگشت توافق هسته ای با ایران در صورت پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ این است که تا حد امکان از مزایای بیرون رفتن دولت ترامپ از این توافق استفاده کرده و شروط جدیدی را برای بازگشت به توافق اعلام کنند که فعالیت های دفاعی و همچنین منطقه ای ایران را نیز پوشش دهد. تا اینجای کار مشخص است که دموکرات ها هم قصد ندارند به توافقی که اوباما با ایران رسیده بود، بازگردند اما برخی گزارشهای خبری نشان می دهد که صهیونیست ها با همین اقدام نیز به شدت مخالفند و از هم اینک برای نامزدهای انتخاباتی دموکرات خط و نشان کشیده اند که نباید در شعارهای خود به هر نوع بازگشت به توافق هسته ای با ایران اشاره ای کنند. نشریه نیوزویک در این باره نوشته است «ران درمر»، سفیر رژیم صهیونیستی در آمریکا که در طول مذاکرات هسته ای آمریکا با ایران در سال 2015 میلادی، به شدت از دموکرات ها دور شده بود، به تازگی بیان کرده است که مطرح کردن اینکه در صورت پیروزی دموکرات ها در انتخابات 2020، آنها به توافق هسته ای با ایران باز می گردند، «کاملا غیر قابل قبول است». در همین حال مخالفان توافق با ایران، از ترامپ خواسته اند که «دیوار تحریم» ای برای ایران ایجاد کند که رییس جمهور بعدی در صورتی هم که بخواهد، نتواند تحریم های ایران را لغو کرده و یا به توافق با ایران باز گردد. از نظر تحلیلگر نشریه نیوزویک، این مسئله اتفاقی است که احتمال روی دادن آن در دولت ترامپ به شدت بالا است و بیان کرده است که مخالفان توافق بر این عقیده اند که این اقدام، دست بالا را به ترامپ برای مذاکرات احتمالی بعدی با ایران داده است . با این حال به نظر می رسد متخصصان مسایل بین الملل در واشنگتن ازیاد هم بر روی این مسئله اتفاق نظر نداشته باشند چرا که آنها معتقدند ترامپ با افزایش دادن میزان تحریم های ایران و بیرون آمدن از توافق هسته ای، عملا دیگر توانایی ایجاد اجماع جهانی علیه ایران را ندارد.

این روزها در داخل ایران نیز به همین مسئله به شدت اشاره شده و بیان می شود که ایجاد نشدن اجماع جهانی علیه ایران از مهمترین دستاوردهای برجام است. حالا اگر آمریکا می خواهد بیرون از این توافق بماند، بماند. این مسئله اما در شرایطی درست بود که کشورها و شرکت های اروپایی می توانستند – یا می خواستند – بدون توجه به تحریم های آمریکایی به معاملات تجاری خود با ایران ادامه دهند اما گذشت نزدیک به یک سال از خروج آمریکا از برجام و اجرایی نشدن راهکاری برای دور زدن رسمی تحریم ها توسط کشورهای اروپایی نشان می دهد که مسئله اجماع جهانی چندان هم نباید مورد توجه آمریکا باشد چرا که با توانایی تحریم های خود و به خصوص تحریم های ثانویه که شامل تحریم شرکت هایی می شود که با ایران همکاری می کنند، عملا کار ایجاد تحریم های جهانی را بدون توسل به دولت های اروپایی به پیش برده است .

اگر صهیونیست ها و جمهوری خواهان به صورت مستقیم و دموکرات ها به صورت غیر مستقیم و زیرکانه به دنبال تحریم های بیشتر و تحت فشار قرار دادن ایران برای پذیرفتن شرایط جدید آمریکا در خصوص برنامه هسته ای و موشکی و منطقه ای کشورمان هستند، در طرف دیگر اما باید مراقب باشند که به بن بستی که اوباما در زمینه تحریم ها خورد ، نیفتند. جان کری وزیر خارجه اوباما و سایر مسئولان وزارت خارجه ایالات متحده در زمان مذاکرات هسته ای به کنگره رفته و بیان می کردند که دیگر نمی شد به تحریم ها علیه ایران ادامه داد چرا که هیچ کدام اثرگذاری ای که مد نظر آمریکا بوده است را نداشته اند. تحریم به نوبه خود از نظر آنها راه حل برخورد با ایران نبود بلکه ابزاری برای رسیدن به راه حل نهایی که مذاکره بود، شناخته می شد . حالا دولت ترامپ اما با شدت و حدت فراوان به دنبال استفاده بی نهایت از ابزاری است که هر روز دارد به سقف و نهایت خود نزدیک می شود. تحلیلگر نشریه نیوزویک در ادامه می نویسد  که در واشنگتن اجماع بر این شده است که ادامه تحریم ها و فشارهای اقتصادی می تواند منجر به تغییر رژیم در ایران شود . با این حال تاریخچه تحریم ها و همچنین مواضع و اقدامات جمهوری اسلامی در مقابل آنها نشان می دهد که این فرضیه چندان هم قابل اعتماد نیست و قابلیت اجرایی شدن ندارد. اقدامات تندروها در واشنگتن برای تحت فشار گذاشتن ایران از این منظر تنها به افزایش میزان قدرت نظام جمهوری اسلامی و همچنین افزایش میزان رابطه ایران با شرق به خصوص با روسیه و چین می شود.

بدین ترتیب می توان ناتوانی آمریکا در به سفر رساندن صادرات نفتی ایران را نیز در همین راستا تحلیل کرد. شبکه خبری سی ان بی سی در همین خصوص در گزارشی تاکید کرده است که دولت ترامپ احتمالا در به صفر رساندن میزان صادرات نفتی ایران با شکستی بزرگ رو به رو می شود . این فرضیه توسط تحلیلگران گروه اوراسیا نیز به تایید رسیده است . آنها بیان کرده اند که از دو ماه پیش ترامپ بیان کرده است که اعضای اوپک باید میزان صادرات نفت خود را به میزانی برسانند که او بتواند بدون دغدغه افزایش قیمت ها، میزان صادرات نفت ایران را به صفر برساند اما اعضای اوپک نشان داده اند که در این خصوص ناتوانند. در این باره می توان انتخابات سال 2020 را نیز در این میان در شکست ترامپ موثر دید چرا که او نمی تواند باعث افزایش قیمت نفت و بنزین در سال انتخاباتی آمریکا شود . تحلیلگران بازار نفت بر این عقیده اند شاید ترامپ در ماه می اعلام کند که دیگر این معافیتها را ادامه نمی دهد اما نمی تواند در عمل جلوی خرید نفت ایران را توسط این هشت کشور که تاکنون از تحریم ها معاف بوده اند، بگیرد. این هشت کشور، یعنی چین، هندوستان، ژاپن، ترکیه ، ایتالیا، یونان، کره جنوبی و تایوان همگی اعلام کرده اند که باز هم خواهان ادامه یافتن مدت معاف شدن خود از تحریم های ایران هستند. عراق همسایه ایران نیز اعلام کرده است که قصد ندارد تحریم ها را اجرایی سازد . توجه به وضعیت آشفته بازار انرژی که یکی از عوامل موثر در آن نیز اعمال تحریم های آمریکایی علیه ونزوئلا است، نشان می دهد که به احتمال زیاد تحریم های نفتی ایران به زودی با شکست مواجه می شود.