سال گذشته میلادی با یک اتفاق ماندگار و جالب در سیستم سیاسی انگلستان پایان یافت و آن هم برگزاری رفراندوم و یا همه پرسی استقلال اسکاتلند از انگلستان بود. گرچه مردم این منطقه به دلیل ضعفها و نگرانیهای خود در باره آینده اقتصادی این منطقه، در نهایت رای به استقلال ندادند، اما ملیگرایان در این منطقه توانستند محبوبیت بسیار خوبی پیدا کنند و رهبران اسکاتلند به این نتیجه رسیدند که راه برای جدایی این منطقه از انگلستان به آن سختی که تا قبل از این نیز تصور میکردند، نبوده است. انتخابات ملی انگلستان برای انتخاب نمایندگان مجلس عوام این کشور که در نهایت موجب انتخاب نخست وزیر نیز خواهد شد، از این منظر برای احزاب اسکاتلندی بسیار مهم است. تاکنون نیز نظرسنجیهای بسیاری نشان دادهاند، در هر صورت چه حزب کارگر و یا محافظه کاران پیروز نهایی انتخابات شوند، این ملیگرایان اسکاتلند هستند که توانستهاند قدرت خود را به رخ جامعه بریتانیایی بکشند و پیروزی نهایی در نهایت با آنها خواهد بود.
مجلس عوام انگلیس نهم فروردین ماه سال جاری منحل و احزاب سیاسی این کشور رسماً وارد کارزار انتخابات عمومی این کشور که قرار است در روز هفدهم اردیبهشت برگزار شود، شدند.
دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس و رهبر حزب محافظه کار در همین روز در دیداری رسمی کوتاه با ملکه الیزابت در کاخ باکینگهام، رسماً خواستار انحلال پارلمان این کشور و اعلام برگزاری انتخابات عمومی در هفتم ماه می میلادی شد. براساس اصلاح قانون انتخاباتی انگلیس که در سال 2011 میلادی تصویب شده، مجلس عوام 650 نفره این کشور 25 روز کاری مانده به انتخابات عمومی منحل میشود و در نهایت با برگزاری انتخابات بعدی و مشخص شدن تعداد کرسیهایی که هر حزب به دست میآورد، دست به انتخاب نخست وزیر میزند.
به موجب قوانین انگلیس، نخست وزیر با حضور در کاخ ملکه بریتانیا انحلال پارلمان را از ملکه درخواست میکند و به این ترتیب انتخابات پارلمانی جدید در طول حدود یک ماه دیگر بعد از صدور این فرمان توسط ملکه که بیشتر حالتی تشریفاتی و سمبلیک دارد، برگزار خواهد شد.
دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس پس از بازگشت از کاخ باکینگهام و دیدار با ملکه از نگرانیهای خود درباره انتخابات گفت. بر اساس نظرسنجیهای صورت گرفته، حزب محافظهکار با تعداد آرایی نزدیک به حزب کارگر، در رقابتی سخت با این حزب به سر میبرد و احتمال اینکه اد میلیبند، رهبر حزب کارگر، به عنوان نخست وزیر بعدی معرفی شود، به مراتب بیشتر از احتمال معرفی دوباره کامرون به عنوان نخست وزیر است.
وی در همان روز در گفتوگو با خبرنگاران مدعی شد که «در طول پنج سال گذشته انگلیس توانسته است دوباره بر روی پاهایش بایستد» و از مردم این کشور خواست که «انتخاب شجاعانه ای میان وی و اد میلیبند رهبر مخالف حزب کارگر» داشته باشند. او از شجاعتی گفت که مردم باید به خرج میدادند تا دوباره او را به عنوان نخست وزیر انتخاب کنند اما به نظر میرسد با وجود کارنامه کاری که او و حزب محافظه کار در طول 5 سال گذشته با خود به همراه داشتهاند، این شجاعت باید به میزان زیادی بالاتر رود تا بتوان بر روی پیروزی او و هم حزبیهایش تاکید کرد.
نخست وزیر انگلیس اخیراً نیز مدعی شده است که روی کار آمدن حزب کارگر سبب ایجاد هرج و مرج اقتصادی این کشور و افزایش 3 هزار پوندی هزینه های مالیاتی برای خانوارهای انگلیسی خواهد شد. احزاب انگلستان وعده های زیادی برای گرفتن کرسیهای پارلمان دادهاند که از جمله آنها میتوان سامان دادن به مالیاتهای سر به فلک کشیده این کشور، مسایل بهداشتی و سلامتی و همچنین سیستم آموزشی این کشور نام برد. معضل بیکاری و مشکلات اقتصادی ناشی از عضویت در اتحادیه اروپا نیز از دیگر مواردی است که مردم به آن اهمیت ویژه ای میدهند.
وی مدعی شد در طول 5 سال دوره نخست وزیریاش توانسته است برخی از مشکلات را حل کند و وعده داد در صورت باقی ماندن در مقام نخست وزیری انگلیس، برنامههایش از جمله برنامه خدمات رفاه عمومیاش را ادامه دهد.
براساس آخرین نظرسنجیهای صورت گرفته، دو راه بیشتر پیش روی احزاب نیست. بر اساس تعدادی از نظر سنجیها، هیچ حزبی نمیتواند اکثریت کرسیهای مجلس عوام به دست آورد، و در صورت تحقق این مسئله، پیش بینی میشود همانند انتخابات سال 2010 میلادی، مجلس بعدی، به اصطلاح معلق شود و دو یا چند حزب ناچار شوند با هم ائتلاف کنند و دولت بعدی انگلیس را شکل دهند.
در نظرسنجیهای دوم نیز دیده میشود که در حال حاضر حزب مخالف کارگر به رهبری اد میلیبند توانسته است تا اندازهای از حزب محافظه کار پیشی بگیرد.
تازهترین نظرسنجی موسسه یوگاو که برای نشریه ساندیتایمز انجام شده، حاکی است که حزب کارگر انگلیس در کمتر از 6 روز باقی مانده به انتخابات سراسری این کشور، با اختلافی یک درصدی نسبت به محافظه کاران، همچنان پیشتاز است.
نقش مناظره های تلویزیونی
مناظره های تلویزیونی که بین سران احزاب مختلف انگلیس – که خود مدعی پست نخست وزیری هستند- صورت گرفت، تا حد زیادی شکل دهنده نوع رای مردمی بود که قرار است در این انتخابات شرکت کنند. زمانی که اولین مناظره تلویزیونی بین نامزدهای انتخاباتی برگزار شد، بسیاری از رسانه های انگلیسی اعلام کردند، دیوید کامرون نتوانست در این مناظره پیروز باشد و به شدت از سایر رقبای خود عقب افتاد. یکی از ستاره های درخشان این مناظره های تلویزیونی نیکلا استورجن، رهبر حزب ملی اسکاتلند بود که توانست به خوبی از پس رقبای دیگر بر آید و توانست حزب ملی اسکاتلند را به یکی از احزاب بسیار پر طرفدار انگلستان تبدیل سازد.
حزب مخالف کارگر که دارای گرایشهای چپ میانه است، از 650 کرسی مجلس عوام انگلیس دارای 257 کرسی، از 792 کرسی مجلس لردها دارای 218 کرسی و از 73 کرسی انگلیس در پارلمان اروپا دارای 20 کرسی است.
حزب محافظه کار انگلیس به رهبری دیوید کامرون که به همراه حزب لیبرال دمکرات دولت ائتلافی تشکیل داده، نیز در حال حاضر از 650 کرسی مجلس عوام دارای 303 کرسی و از 792 کرسی مجلس لردها دارای 232 کرسی و از 73 کرسی انگلیس در پارلمان اروپا دارای 19 کرسی است. حزب لیبرال دمکرات نیز در حال حاضر از 650 کرسی مجلس عوام دارای 56 کرسی، از 792 کرسی مجلس لردها دارای 105 کرسی و از 73 کرسی انگلیس در پارلمان اروپا دارای یک کرسی است.
حزب ملی اسکاتلند به رهبر «نیکلا استورجن» در یک جهش سیاسی قابل توجه دراین انتخابات، میتواند ضمن به چنگ آوردن اکثر کرسیهای اسکاتلند از حزب کارگر، به عنوان سومین و یا چهارمین حزب بزرگ انگلیس بعد از حزب عوامگرای استقلال بریتانیا، قد علم بکند.
با توجه به این مسئله، یکی از گزینه های حزب کارگر برای تشکیل دولت اقلیت در این شرایط، ائتلاف با حزب ملی اسکاتلند و یا سایر احزاب کوچکتر است.
حزب یوکیپ که در سال 1993 میلادی تاسیس شده و در مجلس عوام دارای دو کرسی است، براساس نظرسنجیهای صورت گرفته در حال حاضر بعد از احزاب محافظه کار و کارگر، سومین حزب پرطرفدار در این کشور شمرده میشود. حزبیوکیپ بریتانیا تحت رهبری نایجل فاراژ دارای دیدگاه های منفی نسبت به پیوستن انگلیس به اتحادیه اروپا و سیاستهای مهاجرتی است. نایجل فاراژ رهبر حزب یوکیپ گفته است که این حزب پس از کسب آرای لازم در انتخابات ماه اردیبهشت، میتواند سبب ایجاد تعادل قدرت در انگلیس شود که به طور سنتی در اختیار دو حزب قدرتمند محافظه کار و کارگر قرار داشته است. وی که در جریان انتخابات پارلمان اروپا در 22 می (اول خرداد ماه 1393 )موفق شد، بار دیگر به این پارلمان راه یابد، رسماً از سوی حزب استقلال انگلیس برای کسب کرسی «کنت» در انتخابات سراسری آینده نامزد شده است. فاراژ که از سال 2010 میلادی رهبری حزب استقلال را برعهده دارد و یک پیروزی شیرین را در انتخابات اخیر پارلمانی اروپا تجربه کرده، امیدوار است بتواند برای اولین بار به پارلمان انگلیس راه یابد. حزب سبز انگلیس و ولز نیز در حال حاضر دارای یک نماینده در مجلس عوام، یک نماینده در مجلس لردها و سه نماینده در پارلمان اروپا است.
اتحادیه اروپا در انتظار نتایج آراء
یکی از سازمانهایی که به شدت بر روی انتخابات انگلستان اثرگذار بوده و به تبع آن تاثیر پذیری زیادی نیز از این انتخابات میگیرد، اتحادیه اروپا است. رهبر حزب محافظه کار، دیوید کامرون در طول یک سال گذشته بارها اعلام کرده است که در صوتی که پیروز انتخابات آتی باشد، طرحی را به همه پرسی میگذارد که بر اساس آن، تکلیف باقی ماندن و بیرون رفتن انگلستان از اتحادیه اروپایی مشخص خواهد شد. با این حال ادمیلیبند، رهبر حزب کارگر بر این باور است که انگلستان باید در اتحادیه اروپایی باقی مانده و تنها به اجرای اصلاحاتی جدیدی در ساختار و سیستم این اتحادیه بیندیشد. به همین دلیل رقابت تنگاتنگ دو حزب باعث ایجاد نگرانیهایی برای اعضای این اتحادیه نیز شده است. از یک سو، کشورهای عضو اتحادیه بر این باورند با وجود مشکلات اقتصادیای که برای اعضای این اتحادیه به وجود آمده و بحرانی که گریبان یونان را گرفته است، در صورت خروج انگلیس از این اتحادیه، اتحادیه اروپایی در معرض فروپاشی جدی قرار میگیرد و از سوی دیگر بسیاری از مردم انگلیس بر این عقیدهاند، مشکلات اقتصادی چند سال گذشته به دلیل عضویت انگلستان در اتحادیه اروپا بوده و در صورتی که این کشور، دیگر عضو این اتحادیه نباشد، با وضع قوانین اقتصادی و گمرکی و مالیاتی جدید میتواند از زیر بار بدهیهای دیگر کشورهای اروپایی به بیرون آمده و اقتصاد نوینی را تجربه کند.
این درحالی است که به نظر بیشتر کارشناسان کامرون انگلیس را در اتحادیه اروپا نگه خواهد داشت، اما؛ از این ابزار برای بدست آوردن مجدد قدرت استفاده میکند. اگرچه بسیاری از مؤسسات مالی و تجاری این کشور را تهدید به ترک در صورت جدایی از اروپا کردهاند. از سویی دیگر نظر سنجیها نشان میدهد که بیشتر رهبران تجاری این کشور طرفدار کامرون و حزب محافظه کار هستند.
اقتصاد؛ میدان اصلی مبارزه
همانند کل اروپا در انگلستان نیز میدان مبارزه اصلی اقتصاد است. همان طور که در سال 2010 نیز حزب کامرون هزینه های عمومی را کاهش داد و موفق به کاهش کسری بودجه کشور شد، در حالی که حزب کارگر موافق کاهش کمتر هزینهها برای حفظ رشد اقتصادی کشور است. اگرچه فاصله بین دو حزب زیاد به نظر نمیرسد.
همچنین حزب ملی اسکاتلند نیز بعد از برگزاری همه پرسی سال گذشته خود قول داده که به زودی هیچ همه پرسی اجرا نکند اگر چه همچنان مسئله قدرت در این کشور سیاست منطقه را آزار میدهد.
درگیریها در اوکراین و تحریمها ضد روسیه و همچنین پروازهای شناسایی روسیه برفراز آسمان انگلستان نیز اکنون رابطه استراتژیک نزدیکتری دارد. در هر صورت هر حزبی که برنده باشد بدون شک خود را در میان بازیکنان کوچکتری خواهد یافت. اما حقیقت این است که هر دو حزب قدرتمند بر این روند تاکید دارند و همچنین میزان کافی رای برای اجرای آن را نیز در دست دارند. اهمیت اصلی این انتخابات نشانه ای است که به ما در مورد انگلستان در قرن 21 میدهد. به این معنی که در این دوره وجود یک حزب مطلق از بین رفته است و از این پس همیشه شاهد دولتهای ائتلافی خواهیم بود. همچنین تفرقه در کشور نیز بالا گرفته است، به طوری که در شهرها هیچ کس به حزب محافظه کار و در روستاها هیچ کس به حزب کارگر رای نمیدهد. اسکاتلند نیز بیش از پیش از جدایی سیاسی رنج میبرد. این میتواند هشداری جدی برای سیاست این کشور و همچنین درس خوبی برای کشور های مشابه آمریکا باشد.
غیر قابل پیش بینیترین انتخابات انگلستان
به گفته کارشناسان، انتخابات سراسری پنجشنبه آینده در بریتانیا غیر قابل پیش بینیترین انتخابات از دهه هفتاد میلادی تاکنون به شمار میرود و هیچیک از دو حزب کارگر و محافظهکار قادر به کسب اکثریت آراء نخواهند بود. با این حال آخرین نظرسنجیها از برتری پنج امتیازی حزب محافظه کار به رهبری کامرون نسبت به دیگر رقبا خبر میدهد.
دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس روز چهارشنبه وعده داد در صورت باقی ماندن در پست خود پس از انتخابات سراسری هفته آینده در بریتانیا از افزایش مالیات خانوادهها جلوگیری خواهد کرد. مجله سان با انتشار عکس کامرون بر روی جلد خود وی را محتملترین گزینه برای راهیابی به ساختمان شماره ده داونینگ استریت پیش بینی کرده است. این در حالی است که اد میلیبند نیز که از حمایت احزاب چپ برخوردار است، شانس برابری با کامرون برای قرار گرفتن در رأس دولت آینده بریتانیا دارد. میلیبند تمایل به ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا دارد در حالی که آقای کامرون خواهان برگزاری یک همه پرسی در این مورد است.
این در حالی است که با توجه به فشرده بودن رقابت انتخاباتی نقش برخی احزاب کوچک نظیر حزب استقلال بریتانیا معروف به یوکیپ و حزب ملی اسکاتلند در نتیجه نهایی انتخابات و ترکیب دولت آینده بریتانیا بسیار تعیین کننده به نظر میرسد. به گزارش یورونیوز، نیکلا استروجن رهبر حزب ملی اسکاتلند به طور علنی از ائتلاف حزبش با حزب کارگر خبر داده و اعلام کرده مصمم است با پایان دادن به ادامه کار حزب محافظه کار، زمینهساز تغییرات اساسی در قوانین و نهادهای بریتانیا شود.
منتشر شده در: روزنامه حمایت
ارسال یک دیدگاه