بسیاری براین عقیده‌اند اتفاقات جدید و همچنین درگیری‌های تازه‌ای که در بیت‌المقدس و کرانه باختری میان فلسطینیان و ارتش رژیم صهیونیستی رخ داده، نشان‌دهنده آغاز انتفاضه سوم فلسطین علیه رژیم اشغالگر قدس است. اما این انتفاضه در صورت وقوع و ادامه یافتن، با چه وقایعی آغاز شده و چه روندی را طی خواهد کرد؟ بسیاری از تحلیلگران غربی و عربی بر این عقیده‌اند اتفاقاتی که طی چند روز اخیر در قدس به وقوع پیوسته است را به جرات می‌توان اتفاقاتی جدی و در راستای شکل گیری انتفاضه سوم دانست.
چهارشنبه گذشته، باراک ریوید ، روزنامه نگار حوزه دیپلماسی در نشریه صهیونیستی هاآرتص در توئیتر خود از اوضاع فلسطین نوشت و تاکید کرد: «انتفاضه سوم از هم اینک درحال وقوع است. نمی‌توان کسی را پیدا کرد که معتقد باشد انتفاضه دیگری در راه نیست.» اولین انتفاضه و یا همان قیام مردم فلسطین علیه اسراییل، در سالهای پایانی دهه ۸۰ میلادی و دومین انتفاضه نیز در سالهای ابتدایی دهه ۲۰۰۰ میلادی اتفاق افتاد. به گزارش نشریه آتلانتیک، این اظهار نظر را می‌توان اولین اظهار نظر از داخل سرزمینهای اشغالی دانست. این روزنامه نگار اولین کسی است که وقوع انقلاب سوم در بین فلسطینیان را پیش بینی کرده است اما نگاهی به سیر وقایع نشان می‌دهد که واقعا حدس زدن نتیجه درگیری‌های اخیر در قدس چندان هم کار سختی نیست. «بنیاد دفاع از دموکراسی» بعد از این اظهار نظر روزنامه‌نگار روزنامه صهیونیستی هاآرتص از او خواست آرام باشد و سیر وقایع را این‌چنین تحلیل نکند. مسئول این مرکز «جاناتان شانزر» با این حال خود معترف است که با وجود درگیری‌هایی که همیشه در سرزمینهای اشغالی بین مسلمانان و صهیونیست‌ها وجود داشته، این درجه از درگیری و خشونت امری است که نشان می‌دهد قرار است اتفاقات جدیدی در این منطقه رخ دهد.
مقامات رژیم صهیونیستی در ابتدا گمان می‌کردند خبرهای درج شده در سایت‌ها و رسانه‌های فضای مجازی به قدری در بیان اصل مطلب اغراق کرده است که دیگر نمی‌توان تشخیص داد آیا واقعا به همین میزان اوضاع آشفته است یا نه. با این حال دستور آماده باش به نیروهای ارتش و اعزام تیپ گولانی به مناطقی از کرانه باختری نشان داد، این فرضیه که انتفاضه سوم در راه فلسطین و سرزمینهای اشغالی است، فرضیه درستی است و رژیم صهیونیستی این بار نیز باید با ترس خود از قیام دوباره فلسطینیان رو‌به رو شود.
انتفاضه چگونه شکل گرفت؟
اوضاع در طی هفته گذشته بد‌تر هم شد. در روز چهارشنبه یکی از خاخام‌های صهیونیستی که اعتقاد داشت نباید اجازه حضور مسلمانان در قدس داده شود و یهودیان نیز باید در حرم شریف و یا همان مسجدالاقصی مراسم مذهبی خود را به جا آورند، موردحمله قرار گرفت. روز بعد پلیس اسراییل اعلام کرد که ضارب او را کشته است و از آن پس گروه‌های صهیونیستی بیانیه دادند که در صورت هرگونه اقدام برای کشتن و یا زیر گرفتن صهیونیست‌ها در سرزمینهای اشغالی، مردم باید بلافاصله ضارب را به قتل برسانند. این بیانیه و اعلام عمومی جنگ با فلسطینیان ، تنش را بیشتر از پیش کرد. بعد از این اقدام بود که دولت نتانیاهو نیز در اقدامی عجولانه درهای مسجد الاقصی را به روی مسلمانان بست و اوضاع را بیشتر از قبل در تنش فرو برد. محمود عباس از این اقدام به عنوان «اعلان جنگ» به مسلمانان نام برد و به واقع درگیری‌های زیادی در سرزمینهای اشغالی رخ داد. فلسطینیان نام انتفاضه جدید خود را انتفاضه سلاح گذاشته و از خودروهای سواری و ادواتی مانند چاقو در برابر صهیونیست‌ها استفاده کردند. در مقابل، رژیم صهیونیستی نیز این خبر را منتشر کرد که در صورت ادامه درگیری‌ها،به مردم مناطق درگیر، اجازه خواهد داد با خود سلاح حمل کنند تا در موقع لزوم بتوانند از خود دفاع کنند.
بسیاری از تحلیلکران منطقه خاورمیانه پیش از وقوع این اتفاقات نیز هشدار داده بودند که انتفاضه دیگری در راه سرزمینهای اشغالی خواهد بود. جنگ ۵۱ روزه در غزه این اقدامات را جلو انداخت و در سوی دیگر نیز شکست گفت‌و‌گوهای سازش بود که این زمینه را برای شکل گیری انتفاضه‌های بعدی فراهم آورد.
نتیجه انتفاضه سوم چه خواهد بود؟
با نگاهی به روند تحولاتی که منجر به انتفاضه دوم در سال ۲۰۰۰ میلادی شد می‌توان این روند را در تحولات اخیر قدس نیز ملاحظه کرد. انتفاضه دوم به این دلیل آغاز شد که آریل شارون، از مسجد الاقصی در سال ۲۰۰۰ بازدید کرد؛ آن‌هم در شرایطی که مانند امروز بر شدت تنش‌های میان دو گروه فلسطینیان و صهیونیست‌ها افزوده شده بود. اما تفاوتی که این انتفاضه در حال شکل گیری با انتفاضه‌های قبلی فلسطینیان دارد، این است که این انتفاضه در حالی رخ می‌دهد که آمریکا و اسراییل به پایین‌ترین درجه میزان ارتباطات دیپلماتیک و همراهی دو کشور با یکدیگر در مسایل منطقه‌ای رسیده‌اند. عوامل خارجی نیز ممکن است بر شدت اوضاع و تنش‌ها در فلسطین بیافزاید. بسیاری از کشورهای اروپایی بعد از جنگ ۵۱ روزه غزه به شدت به دنبال به رسمیت شناختن کشور مستقل فلسطینی در اتحادیه اروپا هستند. این اقدامات با واکنش شدید مسئولان اسراییل مواجه شده و آنها معتقدند با اقدام اخیر اروپایی‌ها ، بر شدت نفرت اروپاییان از یهودیان و طرفداران صهیونیست اضافه می‌شود. آنها البته در این راه اصلا نگاهی به مواضع و اقدامات خود در جنگ ۵۱ روزه نمی‌کنند. لیبرمن طعنه‌ای تمسخرآمیز به اولین دولت اروپایی که کشور فلسطین را به رسمیت شناخت ، زده و بیان کرده است مسایل در خاورمیانه مانند سر هم کردن مبل‌ها و لوازم خانه‌ای نیست که شرکت «ایکیا» در سوئد می‌سازد. اما اتحادیه اروپا با همبستگی خود با سوئد و حرکت جدی به سمت به رسمیت شناختن کشور فلسطین، ثابت کرده می‌توان نگاه دیگری به فلسطین داشت.
منتشر شده در: روزنامه حمایت
ارسال یک دیدگاه