
یک کارشناس حوزه سیاست خارجی و فعال رسانهای، دربارهی عمده محرکها و دلایل اقدام اخیر اتحادیه اروپا در تحریم شبکه پرس تیوی معتقد است: اتحادیه اروپا به مثابه کنشگری که سعی میکند تا سیاست خارجی خود را به کشورهای عضو این اتحادیه و حتی دیگر کشورهایی که در جهان غرب قرار گرفتهاند صادر کند، تا حد زیادی به دنبال آن است تا حقانیت خود را در اتخاذ سیاستهایی نظیر تحریم شبکه پرس تیوی نیز به اثبات برساند.
به گزارش ایسنا، اتحادیه اروپا به تازگی در قالب اقدامی شبکه پرس تی وی را هدفِ تحریم قرار داده است. تحریمی که در کنار برخی دیگر از تحریم های اعمال شده، هدفِ اصلی خود را حمایت از آنچه دموکراسی در ایران ادعا شده، عنوان کرده است.
ثمانه اکوان ـ دکترای روابط بینالملل، کارشناس حوزه سیاست خارجی و فعال رسانهای ـ دربارهی عمده محرکها و دلایل اقدام اخیر اتحادیه اروپا در تحریم شبکه پرس تی وی گفت: اتحادیه اروپا به مثابه کنشگری که سعی میکند تا سیاست خارجی خود را به کشورهای عضو این اتحادیه و حتی دیگر کشورهایی که در جهان غرب قرار گرفتهاند صادر کند، تا حد زیادی به دنبال آن است تا حقانیت خود را در اتخاذ سیاستهایی نظیر تحریم شبکه پرس تیوی نیز به اثبات برساند. با این حال، شبکههای تلویزیونی ایرانی تا حد زیادی حقانیت ادعاییِ مد نظر اتحادیه اروپا را زیر سوال میبرند زیرا آنها عملا حقایق جامعه ایران را آنطور که هست، انعکاس میدهند و بخش قابل ملاحظهای از تلاشهای تبلیغاتی غرب را ناکام میگذارند.
این کارشناس رسانه گفت: کشورهای غربی و به طور خاص اتحادیه اروپا و آمریکا سعی دارند آنچه که جریانهای مخالف با ایران در غرب، در رابطه با این مسائل این کشور مطرح می کنند را به مثابه واقعیتهای این جامعه در عرصه بینالمللی انعکاس دهند. عجیب اینکه برخی از این گروهها جزو گروههای تروریستی نیز هستند. در این چهارچوب، اقدامات تقابلی اتحادیه اروپا علیه رسانهای نظیر شبکه پرس تیوی تا حد زیادی به دنبال اثبات حقانیت خودِ این اتحادیه، سیاستها و روایتهای آن در رابطه با ایران است.
وی ادامه داد: در چهارچوب این معادله، چون روایتهای آنها در رابطه با ایران هیچ سنخیتی با واقعیتهای میدانی ندارد، هیچ چارهای الا ساکت کردن طرف مقابل خود و روایتها و گفتمان های آن ندارند. تحریم پرس تی وی توسط اتحادیه اروپا اگرچه اکنون با نوعی بایکوت رسانهای در غرب مواجه شده با این حال، حقیقتا برای آنها مایه آبروریزی است.
این کارشناس سیاست خارجی تصریح کرد: این اقدام آنها هیچ تناسبی با شعارهای دور و دراز غرب در حمایت از آزادی بیان و دموکراسی ندارد و جلوهای عینی از سیاست یک بام و دو هوایِ آن ها را در موضوعات مختلف بین المللی به ویژه در رابطه با مسائل ایران را به نمایش میگذارد. ساکت کردن رسانهها و به طور خاص حمله به شبکه پرس تیوی و تحریم آن نشان میدهد تا چه اندازه بنیان منطقی و استدلالی کشورهای غربی در مواجهه با کشوری نظیر ایران سست و ضعیف است. فضایی هم که مردم در کشورهای غربی در آن زیست میکنند، عملا همان فضای رسانهای است که خودِ کشورهای غربی فراهم می کنند.
وی گفت: به یاد داشته باشیم که غربیها رسانههای فعال و فراگیری دارند و در عرصه روایت و گفتمان سازی، عملا یکهتازی های خاص خود را دارند و اگر رسانه ای باشد که صدای مستقلی را نمایندگی کند، آن را به نحوی همه جانبه تحت حملات خود قرار میدهند.
اکوان ادامه داد: بر اساس نظرسنجیهایی که در کشورهای غربی به ویژه آمریکا انجام شده، دادهها حاکی از این هستند که مردم اعتماد چندانی را به رسانههای جریان اصلی خود ندارند. با این حال قابل انکار نیست که این رسانه ها می توانند بر افکار عمومی خارج از کشورهایشان تاثیرگذاری زیادی را داشته باشند. در این چهارچوب، این قبیل رسانهها هزینههای هنگفتی را انجام میدهند وحرفها و گفتمانهای زیبایی را نیز در حوزههایی نظیر آزادی بیان، دموکراسی، حقوق بشر، کرامت انسانی و امثالهم به افکار عمومی عرضه می کنند. با این حال، این رسانهها در حال هزینه کردهای هنگفت هستند تا ابزار رسانه به مثابه یک ابزار جنگی در دست کشورهای غربی باشد و آن ها دست برتر را در معادلات بین المللی داشته باشند. توجه داشته باشید که در قالب «جنگهای ترکیبیِ» عصر جدید از تمامی ابزارهای ممکن جهت تحقق اهداف باید استفاده شود و در این زمینه به طور خاص رسانهها جز مهمترین ابزارها هستند. غربیها به طور ویژه به دنبال اقناع افکار عمومی کشورهای مختلف جهان هستند تا آنها منافع ملی خود را به نفع غرب کنار بگذارند.
وی در پایان گفت: این رویکرد و دستور کار آنها موجب شده تا در برهههای زمانی خاص و همچنین در موارد مختلفی بتوانند بدون حتی شلیک یک گلوله، کشورهای دیگر را تسخیر کنند. اساسا غرب رسانهها را به مثابه ابزارهایی جنگی میبیند و چون آن ها نقشی قابل توجه در تسخیر دیگر سرزمینها در راستای منافع غرب دارند، بهای زیادی نیز به این حوزه میدهند و در خاموش کردن صداهای رسانهای مخالف و منتقدان خود نظیر شبکه پرس تیوی هم اندک تردیدی را به خود راه نمیدهند.