ثمانه اکوان در گفتگو با برنامه «رویداد» رادیو گفتوگو با اشاره به تاریخچه توقیف اموال ایرانی از ابتدای انقلاب اسلامی تا امروز گفت: پنتاگون قبل از انقلاب تجهیزاتی نظامی به ایران فروخته بود که بعد از انقلاب بدلیل ماجرای لانه جاسوسی این تجهیزات را مجددا به کشوری دیگر فروخت و پول آن را به ایران باز نگرداند.
وی افزود: امروز بعد از ۴ دهه کل داراییهایی که توسط امریکا بلوکه شده است، ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیارد دلار است که عددی بالاست و اجاره انباشته شده برای املاک بلوکه شده ایران نیز ۵۰ میلیون دلار تخمین زده میشود.
اکوان ادامه داد: بعد از مسئله هستهای ایران این اقدامات امریکا فزونی گرفت و تا قبل از آن شاهد توقیف اموال به بهانههای تروریستی نبودیم.
وی با بیان اینکه امریکا با این بهانه بارها اموال ایران را به سرقت برده و توقیف کرده است، گفت: همواره یکسری دادگاه در امریکا اموال کشورمان را توقیف میکنند و حتی پا را به کشورهای دیگر نیز گذاشتهاند ولی هیچگاه ادعای آنها ثابت نشده است.
اکوان امریکا را در این اقدام نابخردانه تنها ندانست و افزود: دو سال پیش کانادا نیز ایران را به اعمالی تروریستی متهم کرد که البته ماجرا کاملا مبهم بود و حدود ۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار از اموال کشورمان را توقیف کردند.
این کارشناس حوزه سیاسی گفت: امریکا به جز ابزار تحریم، ابزار توقیف را نیز به کار میگیرد و اخیرا نیز شاهد ماجرای توقیف بار نفتی بودیم که امریکا اعلام کرد از آن ایران بوده است و مشخص نیست ایران توانسته از خود دفاع کند یا خیر!
اکوان افزود: جمهوری اسلامی چندین بار با حضور در دادگاه از خود دفاع کرده است ولی دادگاههای امریکایی با پیش فرض توقیف، تشکیل میشوند.
وی با اشاره به اینکه دادگاه امریکا در ۱۱ سپتامبر نیز ایران را به پرداخت ۳۰ میلیارد دلار محکوم کرد، ادامه داد: ما هیچگاه کاری از پیش نبردیم و حکم از پیش صادر شده بوده است.
اکوان اضافه کرد: دولت تصور میکرد که بتواند در برجام بسیاری مسائل را حل کند و باور داشت گفتگو با امریکا باعث میشود شیطان بزرگ از سایر اقدامات خصمانه خود بکاهد ولی دیدیم که در زمان دولت اوباما هم اموالی که مقرر بود باز پس داده شود، بعد از برجام بدست ما نرسید.
وی با اعلام اینکه ضعف از ایران نیست و امریکا در این میان قلدری میکند، افزود: تنها کاری که از دست ما ساخته است، اینست که اجازه ندهیم امریکا به سایر کشورها فشار آورد و این مهم وابسته به دیپلماسی ماست.
